Παρασκευή, Φεβρουαρίου 23, 2018


Συστημικοί «αριστεροί» και «θεσμικοί» κουτσαβάκηδες


Από την «F&M Voice» *






Όχι ότι τόσες μέρες δεν το είχαμε καταλάβει, αλλά τα όσα ακούστηκαν την Τετάρτη στο ελληνικό κοινοβούλιο μάς το επιβεβαίωσαν, πέραν πάσης αμφιβολίας. Η διαλεύκανση του σκανδάλου της Novartis αποτελεί την τελευταία ευκαιρία του ελληνικού πολιτικού συστήματος να σώσει την αξιοπρέπειά του.



Αρκεί να πρόκειται για πραγματική διαλεύκανση, χωρίς αστερίσκους, υποσημειώσεις, συμψηφισμούς και, βεβαίως, νομικές ακροβασίες, που θα επιτρέψουν στους υπαίτιους να τη βγάλουν καθαρή.Το ελληνικό πολιτικό σύστημα, την κρίσιμη στιγμή της πιθανής εξόδου από μία, πολυεπίπεδα οδυνηρή, κρίση -που το ίδιο εξέθρεψε, αν όχι δημιούργησε- καλείται να αποδείξει ότι είναι ικανό να φέρει σε πέρας μία γενναία επιχείρηση αυτοκάθαρσης.
Τα οφέλη από την επιτυχή έκβαση αυτής της επιχείρησης «καθαρά χέρια» αλά ελληνικά, θα είναι πολλαπλά. Δεν είναι μόνο ότι θα επιβληθεί δικαιοσύνη και θα ικανοποιηθεί το περί δικαίου αίσθημα ενός λαού, του οποίου ο εγωισμός, αλλά και η τσέπη, πληγώθηκαν άσχημα τα τελευταία χρόνια. Ούτε είναι το πλέον σημαντικό ότι μπορεί να γυρίσουν στο δημόσιο ταμείο κάποια από τα εκατομμύρια που έκαναν φτερά από τις έκνομες πρακτικές που λίγο λίγο έρχονται στο φως.
Η επιτυχία της εν λόγω κάθαρσης θα είναι ακόμη πιο σημαντική διότι θα δώσει, εντός και εκτός Ελλάδας, ένα σαφές μήνυμα «ενηλικίωσης» της ελληνικής Δημοκρατίας. Αν η χώρα ορθώσει με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα ανάστημα απέναντι στην περίπτωση Novartis, το μήνυμα θα το λάβουν και όλες οι επίδοξες «Novartis». Αν δυο-τρεις υπουργοί καθίσουν στο σκαμνί (και κυρίως, αν σηκωθούν από αυτό με κομμένα τα φτερά), οι διάδοχοί τους θα το σκεφτούν διπλά και τριπλά πριν βουτήξουν το δάχτυλο στο μέλι. Αν η ελληνική Δικαιοσύνη πράξει, ελεύθερη και αμερόληπτη, το καθήκον της, όλοι θα καταλάβουν ότι εδώ δεν είναι πια μπανανία, κι ας μην έχουμε SEC.
Δυστυχώς, οι κοκορομαχίες των τελευταίων τριών εβδομάδων δεν προκαλούν ιδιαίτερη αισιοδοξία για την ικανότητα του πολιτικού μας συστήματος, να αρθεί στο ύψος της περίστασης. Ακόμη χειρότερα, αυτή η διαπίστωση δεν αφορά μόνο τους φερόμενους ως εμπλεκόμενους στο σκάνδαλο, οι οποίοι, τουλάχιστον, έχουν ελαφρυντικό: Το γαρ πολύ της θλίψεως, γεννά παραφροσύνη (ή παραληρήματα, ή τσαμπουκάδες ή ο,τιδήποτε άλλο). Τι να πει, όμως, κανείς για τη στάση πολιτικών δυνάμεων που κατά τεκμήριο πρέπει να βρίσκονται από την πλευρά που θέλει τη διαλεύκανση, όπως η ΛΑΕ ή το ΚΚΕ; Βγάζει χτες γραπτή δήλωση ο Λαφαζάνης και ενώ αναγνωρίζει ότι υπάρχει «μέγα σκάνδαλο» και «βόμβα μεγατόνων», βάλλει κατά δικαίων και αδίκων, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση κάνει προανακριτική για να τα κουκουλώσει και να τους βγάλει όλους λάδι! Μιλάει στη Βουλή ο Παφίλης και το πρόβλημά του -εκτός, φυσικά, από τον καπιταλισμό, που φταίει για όλες τις «Novartis»- είναι ότι οι προστατευόμενοι μάρτυρες πρέπει να έρθουν να καταθέσουν επωνύμως, υιοθετώντας το αφήγημα της Ν.Δ.!
Τις αντιδράσεις των δέκα δεν χρειάζεται καν να τις σχολιάσουμε. Είναι τόσο καταφανώς ενοχική η προσπάθεια των περισσότερων από αυτούς να παρουσιάσουν το σκάνδαλο ως κατασκευασμένο, που μόνοι τους φτάνουν να καταργούν το περίφημο τεκμήριο της αθωότητας, στο οποίο ορκίζονται. Αφήστε που η στρεψοδικία και η προσπάθεια αποπροσανατολισμού πηγαίνει σύννεφο. Διότι δεν μπορεί να σου καταμαρτυρούν πολύ συγκεκριμένα πράγματα κι εσύ να γυρίζεις την κουβέντα στο αν μείωσες τη φαρμακευτική δαπάνη, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ την αύξησε, ούτε να επικαλείσαι ως στοιχείο το αν έπεσε ο τζίρος της «χ» ή της «ψ» εταιρίας, ούτε να βλέπεις «φαντάσματα» που απειλούν την ΤτΕ.
Ξεχωριστή αναφορά κερδίζει -με το σπαθί του- ο Αντώνης Σαμαράς. Διότι το πολυσέλιδο κείμενο της μήνυσής του αποτελεί μία πρωτοφανή θηλιά στον λαιμό της «αστικής δημοκρατίας», την οποία δήθεν κόπτεται να υπερασπιστεί από τον Αλέξη «Μαδούρο» Τσίπρα και τη συμμορία του. Καλό θα ήταν να μας έχει εξηγήσει χτες πώς το να μηνύεις τον πρωθυπουργό αποτελεί σεβασμό στη Δημοκρατία και τη συνταγματική τάξη, πώς το να μηνύεις τους εισαγγελείς αποτελεί σεβασμό στη διάκριση των εξουσιών και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και πώς οι απειλές κατά των πολιτικών του αντιπάλων («να δούμε πως θα κρυφτούν» αποτελούν ένδειξη «εθνικής ομοψυχίας»).
Το μεγαλύτερο, ωστόσο, βάρος της απόδειξης του αν το πολιτικό μας σύστημα έχει τις δυνάμεις να σταθεί στο απαιτούμενο ύψος, το έχει η κυβέρνηση. Αυτή έφερε το σκάνδαλο Novartis στην επιφάνεια, αυτή καλείται να πετύχει και την πλήρη διαλεύκανσή του. Χτες, το Bloomberg αναφερόταν στην πιθανότητα, αυτή η υπόθεση να ενισχύσει την απογοήτευση του κόσμου για το πολιτικό σύστημα και να δώσει ώθηση στην ακροδεξιά και τους λαϊκιστές. Αν κάτι τέτοιο συμβεί, δεν θα είναι επειδή ο Αλέξης δημιούργησε έναν πολιτικό «εμφύλιο» για ίδιον όφελος, όπως τον κατηγορούν οι εμπλεκόμενοι. Θα συμβεί μόνο στην περίπτωση που ο κόσμος αισθανθεί ότι δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη. Οι «οπαδοί της “παρένθεσης ΣΥΡΙΖΑ” μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ», για να μεταχειριστούμε τα λόγια του Βαξεβάνη, τι έχουν να πουν;


* Το editorial της χτεσινής «F&M Voice». Το κείμενο γράφτηκε μεσούσης της μαραθώνιας συνεδρίασης στη Βουλή, αλλά κρίναμε σκόπιμο να μην το επικαιροποιήσουμε. Έχουμε όλο το χρόνο να γράψουμε πολλά ακόμη, για πολλούς ακόμη…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ATZENTA : Aύριο Σάββατο 30 Μαρτίου θα διεξαχθεί το Περιπατητικό Συνέδριο του Αναγνώστη

  Τι θα γίνει στο Περιπατητικό Συνέδριο του Αναγνώστη ...