Παρασκευή, Φεβρουαρίου 23, 2018

Όταν η ξενιτεμένη Ελλάδα του 1962 συναντάται με την ξενιτεμένη Ελλάδα του 2018

 ΕΛΛΑΔΑ, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ ΕΙΣΑΙ...

Της ξενιτιάς 
( Φεγγάρι μάγια μου 'κανες ) - 1962
   
Στίχοι:
Ερρίκος Θαλασσινός
Μουσική:
Μίκης Θεοδωράκης

  
Φεγγάρι μάγια μου ‘κανες
και περπατώ στα ξένα
είναι το σπίτι ορφανό
αβάσταχτο το δειλινό
και τα βουνά κλαμένα
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή

Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
ένα χελιδονάκι,
να πάει να χτίσει τη φωλιά
στου κήπου την κορομηλιά
δίπλα στο μπαλκονάκι,
στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή

Να πάει στη μάνα υπομονή
δεμένη στο μαντίλι
προικιά στην αδερφούλα μου
και στη γειτονοπούλα μου
γλυκό φιλί στα χείλη

___________________
Οι φίλοι-2018         
   
Στίχοι:
Σπύρος Γραμμένος
Μουσική:
Σπύρος Γραμμένος
    1.    Σπύρος Γραμμένος    


Οι φίλοι μου τα μάζεψαν και φύγαν απ’ τη χώρα,
ποιος ξέρει εκεί τι ώρα να’ ναι τώρα;
Άλλος πήγε στο Άμστερνταμ και άλλος στο Βερολίνο,
κι άλλος με μια βαλίτσα στο Λονδίνο.

Κορόιδευα της ξενιτιάς τα γραφικά τραγούδια,
που ακούγανε και κλαίγαν τα παππούδια.
Τώρα τρίβω τα μάτια μου κι όλο μετράω μίλια,
κουνώντας ηλεκτρονικά μαντήλια.

Και εμείς οι εναπομείναντες τα λέμε πού και πού,
μοιράζοντας τις κρίσεις πανικού.
Γκρινιάζουμε στους φίλους μας και ρίχνουμε ευθύνες,
στους διπλανούς και όχι στους κηφήνες.

Οι φίλοι μου τα μάζεψαν γιατί δεν την παλέψαν,
κάποιοι πεινάσαν, κάποιοι διαπρέψαν.
Άλλοι είναι στις φάμπρικες που λέγαν τα τραγούδια,
που ακούγανε και κλαίγαν τα παππούδια.

Και μόνο μιαν ερώτηση ακούν όλη την ώρα,
αν θα γυρίσουν κάποτε ή τώρα.
Παγώνει τότε η φωνή και η στιγμή που ζούμε,
μέχρι να βγει απ’ το στόμα το "Θα δούμε.."

Και εμείς οι εναπομείναντες τα λέμε πού και πού,
μοιράζοντας τις κρίσεις πανικού.
Γκρινιάζουμε στους φίλους μας και ρίχνουμε ευθύνες,
στους διπλανούς και όχι στους κηφήνες.

Κουράγιο φιλαράκια μου, η μπόρα θα περάσει.
Εμείς βέβαια θα’ χουμε γεράσει.
Θα βλέπω τα εγγόνια σας και θα σας κάνω like,
κι αγάπη θα σας στέλνω απ’ το skype..

Δεν υπάρχουν σχόλια: