Πέμπτη, Αυγούστου 24, 2017

Ένας φίλος απ΄τα παλιά

ΒΑΡΔΑ ΦΟΥΡΝΕΛΟ 

Κόφτε λόγια βρέ παιδιά γιατί πολύ μιλάμε
Και η ζωή μας προσπερνά και μείς χασομεράμε

Πίσω μας μια ζωή που δεν μας ήθελε
Μπροστά μας μια ζωή που δεν την θέλουμε
Ήθελε κάτι που δεν δίναμε
 μας δίνει Εκείνο που δεν θέλουμε

‘’Αλληλούια ‘’κοντός ψαλμός οπως λέει και το τροπάρι
Εμείς το πάμε ρελαντί και η ζωή μαρσάρει

Πίσω μας μια ζωή που δεν μας ήθελε
Μπροστά μας μια ζωή που δεν την θέλουμε
Ήθελε κάτι που δεν δίναμε
μας δίνει Εκείνο που δεν θέλουμε

Ζήτω που καηκαμε, κι’ουτε πήραμε χαμπάρι
Βάρδα φουρνέλο βρε παιδιά, πριν ο διάολος να μας πάρει
*******************





ΑΜΥΝΕΣΘΑΙ ΠΕΡΙ ΠΑΡΤΗΣ

Λες και ειν' κλαυσίγελως και Μαύρη Κωμωδία
αυτή η νέα φάρσα που μας παίζει η Ιστορία
με χωμένα μέσ' το χρεoς τα κεφάλια μας
να γελάμε και να κλαίμε με τα μαύρα χάλια μας

Φτάνει πια το παραμύθι πως μας φταίνε πάντα οι άλλοι
είναι που δεν σκέφτεται το ξερό μας το κεφάλι
μα είτε έτσι είτε αλλιώς άλλος λίγο άλλος.. τ ο σ ο
κι' αν μας κάνανε ζητιάνους φταίμε και εμείς καμπόσο

Δεν έκανα ποτέ στον εαυτό μου εγώ μηνύσεις
τον ψυχαναλυτή μου άντε τράβα να ρωτήσεις
εδωσ' απ' το υστέρημά μου και τίποτα δεν πήρα
αυτό ήτανε το Κάρμα μου η δική μου μοίρα

Δεν κλείνω εγώ τα μάτια μου δεν κλείνω εγώ τ' αυτιά
γιατί οι αετονύχηδες τα έχουν ανοιχτά
Ὄ ζημιών το Έθνος ουδένα ζημιώνει ῎
γι' αυτό μας καβαλήσανε λαμόγια και Μασόνοι

῎Αμύνεσθαι για πάρτη σας ῎είναι ο άριστος οιωνός
῎Κλέψε να έχεις ῎η θρησκεία και η πίστη καθενός
πως τάχα ήθελε σωθεί ῎Ο σώζων τον εαυτό του ῎
μα αν θάψει κάποιο πτώμα, αυτό θα' ναι το... δικό του

Φταίμε εμείς μας φταίνε οι άλλοι φταίνε και οι ξένοι
κι' αν δεν βρούμε την αλήθεια ο χαμός μας περιμένει
κι' αν τώρα τραγουδάω για την μαύρη συμφορά μας
είναι που ολοφύρομαι τ' αγέννητα μωρά μας

Των δίσεκτων καιρών την γκαντεμιά θα την αντέξω
η περιουσία μου όλη να' μαι απ' το κόλπο ....῎ΕΞΩ῎
σας δίνω μια θεσούλα στου ονείρου μου τις παρυφές
να γίνει ίσως το ῎αύριο῎ αλλιώτικο απ' το ῎χθες ῎

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μια αλλιώτικη Καθαρή Δευτέρα στην τουρκοκρατούμενη Ήπειρο

  Η ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ Διήγημα του  Χρήστου Χρηστοβασίλη (1862-1937) Ήμουν τότε παιδί όχι πλειότερο από οχτώ χρονών και μαθήτευα στον παπα-Αντ...