Παρασκευή, Φεβρουαρίου 26, 2016

Του έρωτα τα πάθη

νυκτερινή, δίκερως, φιλοπάννυχε, φαῖνε, Σελήνη,
φαῖνε δι᾽ εὐτρήτων βαλλομένη θυρίδων·
αὔγαζε χρυσέην Καλλίστιον· ἐς τὰ φιλεύντων
ἔργα κατοπτεύειν οὐ φθόνος ἀθανάτῃ,
5 ὀλβίζεις καὶ τήνδε καὶ ἡμέας, οἶδα, Σελήνη·
καὶ γὰρ σὴν ψυχὴν ἔφλεγεν Ἐνδυμίων.

Φιλόδημος, Παλατινή Ανθολογία ,  5, 123
 

Λάμπε, Σελήνη,  νυχτερινή, δικέρατη, γλεντζού ,
λάμπε, τρυπώνοντας μέσα απ᾽ τις γρίλιες των παραθυριών·
ρίχνε το φως σου στην ξανθή Καλλίστιον . Κανείς δε σε φθονεί, αθάνατη,
εσένα που από ψηλά επιβλέπεις τις ερωτοδουλειές.
Ξέρω, Σελήνη, καλοτυχίζεις  τους δυο μας , εμένα και  εκείνη,5
αφού και τη δική σου την  ψυχή  είχε ο Ενδυμίων πυρπολήσει .

Μετάφραση: Gerontakos

Δεν υπάρχουν σχόλια: