Τρίτη, Ιανουαρίου 31, 2012

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΤΡΟΙΑ

NO SECOND TROY

WHY should I blame her that she filled my days
With misery, or that she would of late
Have taught to ignorant men most violent ways,
Or hurled the little streets upon the great.
Had they but courage equal to desire?
What could have made her peaceful with a mind
That nobleness made simple as a fire,
With beauty like a tightened bow, a kind
That is not natural in an age like this,
Being high and solitary and most stern?
Why, what could she have done, being what she is?
Was there another Troy for her to burn?
*************************************

 
 Giovanni Domenico Tiepolo: "Οι Τρώες σέρνουν τον Δούρειο Ίππο
στο εσωτερικό της πόλης τους" (1760).


Δεν υπάρχει άλλη Τροία

Γιατί να της προσάψω ότι γέμισε τις μέρες μου με δυστυχία
Ή ότι δίδαξε σ' ανίδεους άνδρες κάπως καθυστερημένα
τους πιο βίαιους τρόπους,
Ή ότι σώριασε δρομάκια πάνω σε  λεωφόρους,
Είχαν μήπως τίποτ' άλλο ισάξιο με τον πόθο  πέρ' από το θάρρος;
Tί θα μπορούσε να της φέρει τη γαλήνη, με μια σκέψη,
που το αρχοντολόι το απλοποίησε σαν τη φωτιά,
όμορφο  σαν τεντωμένο τόξο,
είδος αταίριαστο σε μια τέτοιαν εποχή,
 έτσι όπως στέκεται ψηλή , μοναχική  και τόσο  αυστηρή;
Γιατί, τί άλλο θα μπορούσε να 'χε κάνει, στην κατάσταση που είναι;
Υπήρχε μήπως  άλλη Τροία για να κάψει;


ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΕΤΟΥΤΟ , ΑΔΕΛΦΟΙ...

ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΕΤΟΥΤΟ , ΑΔΕΛΦΟΙ...

[Άσμα ψυχοφελές και πολλά αναγκαίον
διά τους καιρούς οπού περνούμεν. Ψάλλεται
κατά το γνωστόν Σαββοπούλειον Το χειμώνα ετούτο...]

Τον χειμώνα ετούτο, αδελφοί,
άμα μας πηδήξουνε
γι' άλλα δέκα χρόνια
θε΄να  μας στραγγίξουνε!


Κόμματα , κομπίνες
κι άσματα πατριωτικά,
μες στις καβαλίνες
χορεύαμε  οργιαστικά.


Δεν ήμουνα  κουμπάρος
δεν ήμουν ούτε χαβαλές
νιώθω ένα βάρος
από τις πολλές τις οφειλές.


Οι μειοψηφίες
τάγματα ανήμερα
τριγυρνούν για αίμα
από θύματα  άμοιρα.

Στην αναμπουμπούλα
χαίρεται ο πονηρός
να μας βάλει χέρι  
θέλει  ο αρπαχτερός.

Το τραγούδι ετούτο
το ΄λεγα χρόνια πολλά,
και  το ξαναλέω
μες στη βαρυχειμωνιά.

Τον χειμώνα ετούτο, αδελφοί,
άμα μας στραγγίξουνε,
γι' άλλα δέκα χρόνια
θε΄να καζαντίσουνε!

ΑΔΙΑΝΤΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ

Ο εικονιζόμενος εξελέγη με το ΠΑΣΟΚ , αλλά την έκανε
με ελαφρά πηδηματάκια μόλις σκούρηναν τα πράματα για το κόμμα του.
Φυσικά,  αντί να παραιτηθεί , ως όφειλε  εάν διέθετε λίγη τσίπα,
αυτός όχι μόνο έπιασε το πιο αριστερό στασίδι  της αξιοθρήνητης
Βουλής μας, αλλά έφτιαξε και ένα ανθυποκομματίδιο, δίνοντάς του
το βαρύγδουπο τίτλο Άρμα Πολιτών!

Έκτοτε, ως μάστορας στο παιχνίδι του άκρατου λαϊκισμού , 
πρωτοστατεί σε κορόνες αντιμνημονιακές 
και επικαλείται συχνά τους  αρχαίους ημών
προγόνους για να αποδείξει στους ξένους
ότι δεν πρέπει να μας ζορίζουν , αλλά οφείλουν
να ανέχονται όλες τις μαλακίες μας, να μας έχουν στα 
ώπα-ώπα και να μας δανειοδοτούν χωρίς ελπίδα
να πάρουν πίσω τα χρήματά τους.

Ο λαϊκιστής πολιτικός της συμφοράς διαπνέεται
από το σύνδρομο του μικρομεγαλισμού και δε 
διστάζει να βρίζει τσαμπουκαλίστικα αυτούς
που του δίνουν τα λεφτά του παχυλού μισθού του,
φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να εκτοξεύει
 ρατσιστικές και πολιτικές  ύβρεις , αποκαλώντας τους γονιδιακά
  ...Γότθους και διαχρονικά αποικιοκράτες και  χιτλερικούς!

Ένα πράμα δε μας έχει πει  ως τώρα ο ανεκδιήγητος
πολιτικός: ποιοι  είναι ακριβώς οι ρόλοι που έχει παίξει
τα τελευταία τριάντα χρόνια στη δημόσια ζωή μας.
Φυσικά εμείς ξέρουμε πολύ καλά το βίο και την πολιτεία του.
Ξέρουμε ιδιαίτερα ότι είναι ένα από τα πρωτοκλασάτα 
στελέχη της πράσινης νομενκλατούρας , που έκαναν
τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να προβάλλουν και 
δικαιολογούν  τα όργια των βέρων πρασινοφρουρών και των 
κομματόσκυλων του πράσινομεταλλαγμένου ήλιου.
Αυτοί  είναι που μαζί με τα ομογάλακτα αδελφάκια τους 
της γαλάζιας όχθης αλλά και τα κόκκινα συνδικαλιστικά
μπουλντόγκ οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία 
και την υπαγωγή της ουσιαστικά σε διεθνή επιτροπεία.

Η αδιαντροπιά  και ο λαϊκισμός είναι τα διαχρονικά 
γνωρισματα του μέσου  έλληνα πολιτικού , από καταβολής 
ελληνικού κράτους. Οι ιδιότητες αυτές ταιριάζουν γάντι
στον αρχηγό του Άρματος Πολιτών.



ΕΡΩΤΑ ΜΟΥ, ΤΟΚΟΓΛΥΦΕ!

Έρωτά μου, τοκογλύφε!

"Μπράβο καρντάσι, είμαστε οι καλύτεροι!"

του Κώστα Βαξεβάνη
ΠΗΓΗ:  lifo.gr
25/1/2012

Τα στερεότυπα στις λέξεις δημιουργούν στερεότυπα στο μυαλό. Η Θεσσαλονίκη, από τη δεκαετία του ‘80, ζει και αναπαύεται σε δύο στερεότυπα: πως είναι ερωτική πόλη και αδικημένη πόλη. Το πρώτο δημιουργήθηκε από τους επισκέπτες του Σαββατοκύριακου. Αθηναίοι, κυρίως νέο-γιάπηδες, που ανέβαιναν ως τη Θεσσαλονίκη, έκαναν τις δουλειές τους και στη συνέχεια ξέσφιγγαν τη γραβάτα, τα έσπαγαν στα μπουζούκια, ερωτεύονταν το ταμπεραμέντο του Βορρά και ζούσαν τους εφήμερους έρωτες που τους έκαναν ασφαλείς τα 500 τόσα χιλιόμετρα από την Αθήνα. Τα ερωτικά τραγούδια που γράφτηκαν για τη Θεσσαλονίκη είχαν και αυτά τον ρόλο τους, αλλά ήταν απειροελάχιστος μπροστά στη λύσσα για ζωή που διένυε χιλιόμετρα Εθνικής κι έπαιρνε αεροπλάνα, για να πιστέψει πως ερωτεύεται στη Θεσσαλονίκη και τελικώς ερωτεύεται τη Θεσσαλονίκη.

Το στερεότυπο της αδικημένης πόλης δημιουργήθηκε από τους ηγέτες της πόλης και γρήγορα πέρασε στην ίδια την πόλη. Από ανίκανους ηγέτες, που βιάζονταν να αντικειμενοποιήσουν την ανικανότητά τους και να ηρωοποιηθούν μέσα από την αντιπαράθεση με το «κράτος των Αθηνών». Οι περισσότεροι από αυτούς είναι σήμερα υπόδικοι ή κατάδικοι. Έκλεψαν κρατικό χρήμα, εξυπηρέτησαν συμφέροντά τους, εξαπάτησαν τον κόσμο που ανατράφηκε με συνθήματα και δημιουργούσε ψευδοράματα, κατανοώντας ενστικτωδώς ίσως πως οράματα δεν υπάρχουν.

Η αποκάλυψη για το κύκλωμα της μαφίας στη Θεσσαλονίκη δεν έχει μόνο μια αστυνομική διάσταση. Είναι η τραγική στιγμή που η πόλη, παραδομένη χρόνια σε αυτά τα στερεότυπα, γυρνάει ξαφνικά το βλέμμα και βλέπει τον εαυτό της στον καθρέφτη. Ή, καλύτερα, που ξεφυλλίζει το άλμπουμ με τις φωτογραφίες της και βλέπει τον πρώην νομάρχη με τον τοκογλύφο, τον δολοφόνο με τον τοπικό δημοσιογράφο, τον πρώην δήμαρχο με τον εγκληματία. Αγκαλιά, σε στάσεις οικειότητας και σιγουριάς για την αδιατάρακτη πορεία τους.

Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που την ξεγέλασαν. Ούτε ερωτική ούτε αδικημένη. Όχι περισσότερο από τις άλλες πόλεις της Ελλάδας. Μια πόλη, όμως, όπου η πιο αισχρή συντήρηση ανέβηκε στον εκκλησιαστικό άμβωνα, τον θώκο του Νομάρχη, στην καρέκλα του δημάρχου. Δεν είναι τυχαίο που η τριανδρία Άνθιμου, Ψωμιάδη, Παπαγεωργόπουλου επικράτησε στην πόλη. Ούτε είναι τυχαίο που μπορείς να βρεις δεκάδες φωτογραφίες του καθενός απ’ αυτούς με τα μέλη της μαφίας του Βορρά. Δεν γνωρίζονταν απλώς, εκπροσωπούσαν τα ίδια πράγματα. Ο φερόμενος ως εγκέφαλος του κυκλώματος είχε το πατριωτικό προφίλ του στελέχους του ΛΑΟΣ. Όπως και ο δημοσιογράφος μέλος του κυκλώματος, φιλούσαν το χέρι του Άνθιμου, έπαιρναν την ευλογία του και ήταν οι πιο συνεπείς υποστηρικτές του Βατοπεδίου. Για μια ακόμη φορά πατριωτισμός και θρησκεία έγιναν τα καταφύγια των απατεώνων. Μόνο που η Θεσσαλονίκη ταυτίστηκε μαζί τους, νομίζοντας πως ταυτίζεται με τις ιδέες.

Στην πραγματικότητα βολευόταν. Τα προβλήματα που έχει η πόλη είναι μεγάλα. Κυκλοφοριακό, πρόβλημα πάρκινγκ, ανεργία, καταστροφής της παραγωγικής βάσης. Πολύ εύκολα για όλα αυτά έφταιγε η Αθήνα. Το κράτος των Αθηνών. Μια προσεκτική ματιά, ωστόσο, στη σύνθεση των ελληνικών κυβερνήσεων τα τελευταία 30 χρόνια αποδεικνύει πως το κράτος, συμπεριλαμβανομένων των πρωθυπουργών, ανήκε στη Θεσσαλονίκη. Βόλευε, όμως, αφάνταστα το σχήμα. Και αυτούς που διοικούσαν την πόλη αλλά και ψυχολογικά τους κατοίκους.

Μια τεχνητή αντιπαράθεση με το Κέντρο, ξεκινώντας από τον ΠΑΟΚ και φτάνοντας ως τα εθνικά θέματα, δημιουργήθηκε και υποδαυλίστηκε για να κρατήσει ομήρους χιλιάδες ανθρώπους σε ένα παρωχημένο πολιτικό μοντέλο που με τη σειρά του κάλυπτε συμφέροντα. Η Θεσσαλονίκη με αφέλεια σχεδόν κουνούσε τη σημαία. Του ΠΑΟΚ, του Ψωμιάδη, της Μακεδονίας.

Στην πόλη που πάντα είχε τη δυνατότητα να γίνει το πρότυπο των Βαλκανίων, οι Ψωμιάδηδες έκαναν γενέθλια στον Μεγάλο Αλέξανδρο. Και η πόλη παρακολουθούσε αυτούς που δεν έδειχναν καμιά συνέπεια στα καθήκοντά τους να ξέρουν με ακρίβεια τη μέρα γέννησης του Μεγαλέξανδρου και το ζώδιο της αδελφής του της γοργόνας, ώστε να το γιορτάζουν κιόλας. Η πόλη αυτιστικά ψιθύριζε «μπράβο, καρντάσι, είμαστε οι καλύτεροι». Τέτοια γελοιότητα που έγινε πολιτική. Στα γενέθλια, βεβαίως, ο αδελφός Ψωμιάδη πούλαγε τις σημαίες του μαγαζιού του και η κυρία Ψωμιάδη τα γλυκά της επιχείρησής της Plaisir.

Αυτή η εξοικείωση με την πιο γελοία πλευρά της πολιτικής, η αποδοχή της γραφικότητας ως εμμονή στα παραδοσιακά πρότυπα, των μισαλλόδοξων ακραίων κηρυγμάτων ως αλήθεια των αδικημένων, αποδυνάμωσε κάθε αντίσταση στη Θεσσαλονίκη. Παραδόθηκε. Και ξαφνικά ανακαλύπτει πως ο έρωτάς της ήταν ένας απατεώνας. Ένας τοκογλύφος.

Όλο το ιδεολόγημα χώρεσε σε 2.000 συνομιλίες που κατέγραψε η ΕΥΠ και περιγράφουν με ακρίβεια τον ιστό εξουσίας της πόλης. Τοκογλύφοι, πολιτικοί, εκβιαστές, δημοσιογράφοι, όλα σε ένα. Ναι, η Θεσσαλονίκη φαίνεται και σε μένα ερωτική. Αλλά αυτό που γινόταν τόσα χρόνια ήταν ο βιασμός της. Από τον εθνικισμό, το μίσος, το παρακράτος. Το χειρότερο δεν είναι πως αυτοί που τα εκπροσωπούσαν κέρδιζαν, αλλά το ότι ψηφίζονταν από τους Θεσσαλονικείς.

H ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ


"Οικονομολόγοι είναι κάποιοι που διαθέτουν 
τις εξειδικευμένες οικονομικές γνώσεις τους,
για να συμβουλεύουν ανόητους πολιτικούς
σχετικά με το πώς θα καταβαραθρώνουν τη χώρα τους.
Κλασικό παράδειγμα : αυτό που συνέβη στην  Ελλάδα..."

Δευτέρα, Ιανουαρίου 30, 2012

ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ...

Αυτός ο άνθρωπος είναι δημόσιο πρόσωπο.
Υπήρξε βουλευτής ενός κόμματος και
ηταν επί δωδεκαετία  ο δήμαρχος της
Θεσσαλονίκης. Ο άνθρωπος αυτός ζημίωσε
πολλαπλώς την πόλη μας, συνέβαλε δε τα μέγιστα
στην οικονομική και ηθική παρακμή της.
Σήμερα κατηγορείται από τη Δικαιοσύνη για σωρεία παραβάσεων
κατά την άσκηση των καθηκόντων του, ώστε 
είναι πολύ πιθανός ο εγκλεισμός του στη φυλακή.
Ανάμεσα στα πολλά τα μελανά σημεία της κακοδιοίκησής του
περίοπτη θέση έχουν τα τεράστια ποσά με τα οποία  φέσωσαν
το Δήμο εκατοντάδες εταιρείες και χιλιάδες φυσικά
πρόσωπα, ανάμεσα στα οποία φιγουράρουν 
διακεκριμένα ονόματα της επιχειρηματικής ζωής.
Διαβάζοντας το παρακάτω αποκαλυπτικότατο ρεπορτάζ
για την αδιαφορία του κυρίου και των συνεργατών του,
σχετικά με την είσπραξη ενοικίων χώρων , διαφημιστικών 
πινακίδων , τελών καθαριότητας κτλ,
θα συνειδητοποιήσετε ότι η περίπτωση της εγκληματικής
αβελτερίας του εικονιζόμενου δημόσιου προσώπου
είναι η μικρογραφία της συνολικής εικόνας που έχουμε από 
χιλιάδες δημοτικούς άρχοντες από ολόκληρη την Ελλάδα:
το μεγάλο φαγοπότι από ημετέρους  , η προκλητική
διασπάθιση  του δημόσιου χρήματος και η καταχρέωση του
τόπου μας . 
ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ Σ΄ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ 
ΕΓΙΝΑΝ ΚΑΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ 
ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΚΑΙ  ΤΙΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ.

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΛΛΑΝΔΟΣ!

Βαγγέλης Γκόκας, " Ο νεκρός μαέστρος".
Έργο που παρουσιάστηκε στην Μπιενάλε της Αθήνας.

Ο Ελληνας δεν μπορεί να γίνει Ολλανδός!


[.....] «Πολλοί θεωρούν ότι οι σύγχρονοι καλλιτέχνες είναι σαν αυτιστικά παιδιά, που κάνουν έργα τα οποία καταλαβαίνουν μόνον αυτοί. Η αλήθεια, δυστυχώς, είναι ότι οι επιμελητές και οι βαθύπλουτοι συλλέκτες σπρώχνουν τα πράγματα εκεί, διότι αυτά τους αρέσει να αγοράζουν. Εξαιτίας της παγκόσμιας ύφεσης, κάποιοι πιστεύουν ότι οι πλούσιοι θα βρεθούν με την πλάτη στον τοίχο. Δυστυχώς, φαίνεται ότι μέχρι στιγμής κερδίζουν αυτοί. Οχι μόνο βγάζουν περισσότερα λεφτά, αλλά έχουν σχεδόν τη δύναμη να γκρεμίζουν όλες τις κατακτήσεις του μεταπολεμικού κοινωνικού κράτους. Είμαστε σε ένα αδιέξοδο του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού και αυτό διότι επικράτησε το ευρωατλαντικό μοντέλο σκέψης και οικονομικής ανάπτυξης».

[.....] «Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα που για να μπει στην Ευρωπαϊκή Ενωση αναγκάστηκε να προσαρμόσει όλες τις δομές, ανάλογα με τα ευρωπαϊκά συμφέροντα και όχι με την κοινή λογική και την πρόοδό της. Πιέστηκε δηλαδή να υιοθετήσει προτεσταντικές, καλβινιστικές, καπιταλιστικές νόρμες, που ίσως δεν της ταίριαζαν, διότι δεν αναγνώριζαν το δικό της παρελθόν επηρεασμένο από τα Βαλκάνια και την Ανατολή. Μα πώς μια μεσογειακή κοινωνία μπορεί ξαφνικά να μεταμορφωθεί σε Γερμανία; Πώς μπορεί ο Ελληνας εργαζόμενος να αποκτήσει ψυχοσύνθεση Ολλανδού; Οσο και αν ήθελαν οι κυβερνήσεις σας, κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να συμβεί. Αν λοιπόν μπορεί να κατακρίνει κανείς την Ε.Ε., είναι ότι κανείς δεν υπολόγισε τη βαρύτητα της διαφορετικής κουλτούρας παρά μόνο βασίστηκε σε οικονομικά μεγέθη και στοιχεία».

[......] «Η Ελλάδα απειλείται συχνά με την έξοδο από το ευρώ. Δεν είμαι ειδικός για να αξιολογήσω τι σημαίνει σε οικονομικό επίπεδο. Ομως, ας μην ταυτίζετε την Ευρωπαϊκή Ενωση με την Ευρώπη. Το πρώτο είναι ένα κλαμπ πλουσίων. Το δεύτερο είναι η ήπειρος η οποία ξεκινά στην Αγγλία και περιλαμβάνει πολιτιστικά και τη Ρωσία. Το να είστε Ευρωπαίοι είναι άλλο από το να είστε μέλη μιας οικονομικής ένωσης, που προστατεύει τους βαθύπλουτους. Για να μπορέσετε να λύσετε την κρίση ταυτότητας, πρέπει να αγκαλιάσετε το παρελθόν σας, ακόμα και τις περιόδους που αντιπαθείτε, όπως την Τουρκοκρατία. Ενδεχομένως να έχετε πολύ περισσότερα κοινά με τους ανθρώπους που κατοικούν στην ευρύτερη γειτονιά σας παρά με τους Γερμανούς ή τους Ολλανδούς, που έχουν άλλο κλίμα, άλλον τρόπο ζωής, άλλα όνειρα, άλλη φιλοσοφία."
 

Απόσπασμα από συνέντευξη του διευθυντή του Μουσείου Φαν Άμπε του Αϊντχόφεν , Τσαρλς Έσε, στη  Μαρία Πουρνάρα ( Η Καθημερινή, 22/1/2012).
Ολόκληρη η συνέντευξη :

ΕΔΩ=>Ο Ελληνας δεν μπορεί να γίνει Ολλανδός

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΧΑΒΑΛΕΡΟΣ...



ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΧΑΒΑΛΕΡΟΣ
[Άσμα αδόμενον υπό γνησίως  αγανακτισμένων πολιτών, κατά το πρότυπον
της γνωστής παλαιάς επιτυχίας "Οι τρεις Καμπαλέρος"]


Οι Τρεις Χαβαλέρος γνωστοί πια στους βακέρος
κι οι τρεις πάντα στο ίδιο το μέρος,
σε όλη την μπάμπα τούς  έχουνε στάμπα
και λένε " Προσέχτε,  περνάνε  οι Τρεις Χαβαλέρος!".


Πρώτοι  στα ψέματα  και  στο λαϊκισμό,
αδίστακτοι φαυλοκράτες και πιστολέρος,
στέλνουν τώρα στο λαουτζίκο το λογαριασμό,
ποιοι; Μα ποιοι άλλοι , οι Τρεις Χαβαλέρος!


Με δανεικά ζούσαμε το  θαύμα κάτω απ' τ' άστρα,
βραδιές ξελογιάστρες χάρη σ΄αυτούς,
Για ύπνο μάς πήγαιναν  τσάμπα στην πάμπα,
φεγγάρι , ουίσκι , πισίνα και πολύ κουσκούς.


Τους έτρεμαν κάποτε  όλοι, τραβάγαν πιστόλι,
σε όσους γκρινιάζαν για τα πολλά δανεικά.
Με τις κιθαρίτσες, τρελές κανταδίτσες,
θεάματα κι άρτον και όξω καρδιά!..


Θυμάστε τότε  που  βουβάλια πίσω απ΄τη φτέρη
χιλιάδες κεφάλια στη μέση αυτοί ,
καθένα τους μούγκριζε  σ' εκείνα τα μέρη
πως  οι Τρεις Χαβαλέρος μάς   έκαναν χρυσή τη ζωή;

Κόκκινη γραμμή βάζουν  τώρα με θράσος οι Τρεις Χαβαλέρος
μες στης χρεοκοπίας το γενικό  πλανταγμό,
νομίζουν πως  θα τη φέρουν ξανά σε μας τους βακέρος,
μα   λίαν συντόμως θ΄αναχωρήσουν  για τον εξαποδώ.

ΕΤΣΙ ΝΙΩΘΕΙ Η ΧΩΡΑ.,,,

Spring is frozen now I'm stuck in low
Wrapped with wire, tapped to the heart
Can't find no poison, now I've got no cure
(the) fangs are stuck inside my skin
Payne county line
Watching unjust claims
One man's righteousness is another man's
Long haul, sentence carried out
Long haul, counting the miles
To the four corners of the world
Spring is rusted shut, (faith's) coiled and cracked
Apparitions worth their weight in gold
Scratched in metal, name erodes away
Hands are scarred, heart is charred
Burnt though, and ashen
Trip on fence post line
Sifting through the remains
One man's close pursuit is another man's
Last chance, make it through the divide
Last chance, suffer the weight or get buried by this
Black heart, sweeping over the land
Black heart, crawling it's way
To the four corners of the world

ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ

-Μα τι έκανε το λαγιαρνί μας;
-Πέρασε την κόκκινη γραμμή που του
είχανε  βάλει οι τσοπάνηδές μας!

ΜΠΟΕΜΙΚΗ ΡΑΨΩΔΙΑ

ΜΠΟΕΜΙΚΗ ΡΑΨΩΔΙΑ

Is this the real life-
Is this just fantasy-
Caught in a landslide-
No escape from reality-
Open your eyes
Look up to the skies and see-
I’m just a poor boy,i need no sympathy-
Because I’m easy come,easy go,
A little high,little low,
Anyway the wind blows,doesn’t really matter to me,
To me


Mama,just killed a man,
Put a gun against his head,
Pulled my trigger,now he’s dead,
Mama,life had just begun,
But now I’ve gone and thrown it all away-
Mama ooo,
Didn’t mean to make you cry-
If I’m not back again this time tomorrow-
Carry on,carry on,as if nothing really matters-


Too late,my time has come,
Sends shivers down my spine-
Body’s aching all the time,
Goodbye everybody-I’ve got to go-
Gotta leave you all behind and face the truth-
Mama ooo- (any way the wind blows)
I don’t want to die,
I sometimes wish I’d never been born at all-


I see a little silhouetto of a man,
Scaramouche,scaramouche will you do the fandango-
Thunderbolt and lightning-very very frightening me-
Galileo,galileo,
Galileo galileo
Galileo figaro-magnifico-
But I’m just a poor boy and nobody loves me-
He’s just a poor boy from a poor family-
Spare him his life from this monstrosity-
Easy come easy go-,will you let me go-
Bismillah! no-,we will not let you go-let him go-
Bismillah! we will not let you go-let him go
Bismillah! we will not let you go-let me go
Will not let you go-let me go
Will not let you go let me go
No,no,no,no,no,no,no-
Mama mia,mama mia,mama mia let me go-
Beelzebub has a devil put aside for me,for me,for me-


So you think you can stone me and spit in my eye-
So you think you can love me and leave me to die-
Oh baby-can’t do this to me baby-
Just gotta get out-just gotta get right outta here-


Nothing really matters,
Anyone can see,
Nothing really matters-,nothing really matters to me,


Any way the wind blows....

"ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ" ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ 
ΟΛΥΜΠΙΟΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ, 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
6.μμ
"ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ"
 
ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΑΛΙΝΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Είσοδος Ελεύθερη

Κυριακή, Ιανουαρίου 29, 2012

ΕΝΔΥΜΙΩΝ: Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ

Anne-Louis Girodet de Trioson (1767-1824):
"Le Sommeil d’Endymion, dit aussi Endymion, effet de lune", 1791.
*
Ενώπιον του Aγάλματος του Eνδυμίωνος


Επί άρματος λευκού που τέσσαρες ημίονοι
πάλλευκοι σύρουν, με κοσμήματ’ αργυρά,
φθάνω εκ Μιλήτου εις τον Λάτμον. Ιερά
τελών — θυσίας και σπονδάς — τω Ενδυμίωνι,
από την Aλεξάνδρειαν έπλευσα εν τριήρει πορφυρά.—
Ιδού το άγαλμα. Εν εκστάσει βλέπω νυν
του Ενδυμίωνος την φημισμένην καλλονήν.
Ιάσμων κάνιστρα κενούν οι δούλοι μου· κ’ ευοίωνοι
επευφημίαι εξύπνησαν αρχαίων χρόνων ηδονήν.


Κ. Π. Καβάφης Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984.
*********************************
John Keats (1795 – 1821)
The First Stanza Of "Endymion"


A thing of beauty is a joy for ever:
Its loveliness increases; it will never
Pass into nothingness; but still will keep
A bower quiet for us, and a sleep
Full of sweet dreams, and health, and quiet breathing.
Therefore, on every morrow, are we wreathing
A flowery band to bind us to the earth,
Spite of despondence, of the inhuman dearth
Of noble natures, of the gloomy days,
Of all the unhealthy and o'er-darkened ways::
Made for our searching: yes, in spite of all,
Some shape of beauty moves away the pall
From our dark spirits. Such the sun, the moon,
Trees old and young, sprouting a shady boon
For simple sheep; and such are daffodils
With the green world they live in; and clear rills
That for themselves a cooling covert make
'Gainst the hot season; the mid forest brake,
Rich with a sprinkling of fair musk-rose blooms:
And such too is the grandeur of the dooms
We have imagined for the mighty dead;
All lovely tales that we have heard or read:
An endless fountain of immortal drink,
Pouring unto us from the heaven's brink. 
 Endymion
George Frederic Watts RA (1817-1904):  Endymion.

H ATAKA ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΞΕΝΗ ΒΟΗΘΕΙΑ (1)

Ξένη βοήθεια: λεφτά που δίνουν οι φτωχοί πλούσιων 
χωρών σε πλούσιους φτωχών χωρών.


**************

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΞΕΝΗ ΒΟΗΘΕΙΑ (2)

Ξένη βοήθεια: λεφτά που δίνουν οι φτωχοί πλούσιων  χωρών σε πλούσιους φτωχών χωρών.
Τα λεφτά αυτά τα αποπληρώνουν οι φτωχοί των φτωχών χωρών στους πλούσιους των πλούσιων χωρών.

Gerontakos

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ Μ.,
ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΓΟΥΣΤΑ...

ΔΙΑΛΥΣΗ...

ΑΝΕΡΓΙΑ
ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΑΝΟΜΙΑ
ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ
ΦΑΥΛΟΚΡΑΤΙΑ
ΦΑΣΙΣΜΟΣ
ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΣ
ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑ
ΥΠΕΡΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΜΙΣΘΩΤΩΝ/ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ
ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ/ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ
ΑΚΡΙΒΕΙΑ
ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ 
Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΤΑΥΛΟΥΣ
ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΑΜΕΙΩΝ
ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΥΓΕΙΑΣ
ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
ΑΚΥΒΕΡΝΗΣΙΑ
ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ 
ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Μικρός Σπουργίτης έριξε μέσ' στη Βουλή τα μάτια
κι εις τους κρυφούς του λογισμούς θυμό γεμάτος είπε:
"Αν για τους μόχθους σου , Βουλή, κι αν για τον εθνισμό σου
μούντζες ο λίθος έβγανε, μαύρες φτυσιές ο ήλιος,
δώρα δε θα 'τανε για σε και για τους μέσ' αγύρτες
βάναυσος κόσμος, βρομερός , σατανικά φτιασμένος!"
Σπουργίτης

Εφημερίδα "Άστυ" , 1889.

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΟΠΟΙΟΣ...

Felice chi e diverso
essendo egli diverso.
Ma guai a chi e diverso
Essendo egli commune.

Ευτυχισμένος όποιος διαφέρει
όντας διαφορετικός.
Αλίμονο όμως για κείνον που διαφέρει
Όντας κοινός.


Sandro Penna ( Περούτζια 1906- Ρώμη 1977)
“ Appunti 1938-1949” («Σημειώσεις 1938-1949»)
"ΝΟΜΑ"
ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ: Στην Κοπεγχάγη
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΚΑΙ ΣΕΦ ΤΟΥ: Ο Ρενέ Ρεντζέπι, ένας τριανταπεντάρης
από μητέρα Δανέζα και πατέρα Αλβανό, από το Τέτοβο της ΠΓΔΜ.
ΤΙ ΣΠΟΥΔΑΣΕ: Αρχικά σε σχολή Σεφ και μετά εκπαιδεύτηκε στο El Bulli  του Φεράν Αντριά στην Καταλωνία, όπου  κέρδισε αστέρια Michelin.
ΤΙ ΦΑΓΗΤΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙ: "Από το 2004 ,  διαβάσαμε στα Νέα, αποφάσισε ότι αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η σκανδιναβική κουζίνα. Στην κουζίνα του πρωταγωνιστούν τα προϊόντα της χώρας του, συχνά ελάχιστα μαγειρεμένα. Στα χέρια του ένα μείγμα αλευριών με λίγη μπίρα στεγνώνει για πολλές ώρες στο φούρνο σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία, τρίβεται σε μια σκούρα σκόνη που μοιάζει με χώμα και σ΄αυτό φυτεύονται διάφορα λαχανικά! Και τα φθινοπωρινά μπλούμπερις, ένα από τα δεκάδες είδη φρούτων του δάσους που υπάρχουν στη Σκανδιναβία, αποξηραίνονται και στη συνέχεια ξαναζωντεύουν  μέσα σε ξίδια και πολτοποιούνται σε πουρέ για να συνοδεύσουν ένα πιάτο με βοδινά μάγουλα.".
ΔΕΙΤΕ: Το βίντεο που αναρτούμε, όπου θα θαυμάσετε τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται για να  παρασκευάζει τις γαστριμαργικές του συνθέσεις  ο Ρεντζέπι. Ο αντιβεντέτος  σεφ δίνει ιδιαίτερη έμφαση στους γευστικούς "πειραματισμούς"  μέσω της χρησιμοποίησης χόρτων, λουλουδιών και καρπών που συλλέγει ο ίδιος  από το φυσικό βασίλειο.

ΤΟ FACEBOOK ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΜΑΣ

Σάββατο, Ιανουαρίου 28, 2012

ΜΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ...

κομφορμιστής ο [komformistís] O7 & κομφορμίστας ο [komformístas] O3 θηλ. κομφορμίστρια [komformístria] O27 : αυτός που προσαρμόζει τη στάση του στις εκάστοτε συνθήκες, που συμβιβάζεται και συμμορφώνεται με τις κυριαρχούσες απόψεις, ακόμα και όταν αυτές έρχονται σε σύγκρουση με τα βαθύτερα πιστεύω του ή με τις επιταγές της συνείδησής του. ANT αντικομφορμιστής. [λόγ. < γαλλ. conformiste (-iste = -ιστής)· κομφορμ(ιστής) -ίστας· λόγ. κομφορμισ(τής) -τρια]
Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη 

ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΑ...


  • Οι υποψήφιοι για τα βραβεία "Κάτια Γρηγορίου-Θεοχαράκη"

    Δώδεκα ποιητές και ποιήτριες είναι υποψήφιοι για το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Ποιητή "Κάτια Γρηγορίου-Θεοχαράκη" που διοργανώνουν τα περιοδικά (δε)κατα και Poetix μαζί με τις εκδόσεις Gutenberg. Το βραβείο θεσπίστηκε στη μνήμη της ποιήτριας Κάτιας Γρηγορίου-Θεοχαράκη (1960-2009) και αφορά ανέκδοτη ποιητική συλλογή.
  • Κριτικοί λογοτεχνίας στο Διαδίκτυο

    "...Το Αρχείο Κριτικών Λογοτεχνίας βρίσκεται στον κόμβο του ΕΚΕΒΙ (www.ekebi.gr). Παραθέτει μια σειρά από κατατοπιστικά στοιχεία (χρονολόγιο, αποσπάσματα βιβλιοκρισιών, δείγμα λογοτεχνικής γραφής, καταλόγους εργοβιογραφίας) για κριτικούς που προσέφεραν με την πένα τους στην επισκόπηση της λογοτεχνίας του πρώτου μισού του 20ού αιώνα. Τα κείμενα προέρχονται μέσα από περιοδικά, επιθεωρήσεις, στήλες εφημερίδων, αφιερωματικούς τόμους..."
  • Επιστημονικό Συμπόσιο: "Αστυνομική Λογοτεχνία" (30&31/03/2012)

    Η Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (Ιδρυτής: Σχολή Μωραΐτη) διοργανώνει επιστημονικό συμπόσιο με τίτλο "Αστυνομική λογοτεχνία". Το συμπόσιο θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 30 Μαρτίου και το Σάββατο 31 Μαρτίου στο αμφιθέατρο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (Βασ. Κωνσταντίνου 48, Αθήνα).
  • Ανακοινώθηκαν τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας 2011

    Από τη Διεύθυνση Γραμμάτων της Γενικής Διεύθυνσης Σύγχρονου Πολιτισμού του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, ανακοινώνονται τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας 2011, που αφορούν στις εκδόσεις έτους 2010.
  • Βραβείο στη μνήμη του Παναγιώτη Μουλλά

     
    Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης προκήρυξε το 2011 και απονέμει κάθε χρόνο βραβείο σε μεταπτυχιακό φοιτητή της νέας ελληνικής ή της συγκριτικής φιλολογίας, εγγεγραμμένον σε πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών σε πανεπιστημιακή σχολή στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, για τη συγγραφή μιας μελέτης με θέμα από τη νεοελληνική γραμματεία (σε αυτοτελές είτε συγκριτικό πλαίσιο). Η προθεσμία υποβολής κειμένων για το βραβείο του 2012 λήγει στις 31 Μαΐου 2012.
  • 23ο Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας (04-10/08/2013)

    Το 23ο Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας θα διεξαχθεί στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αθήνα από 4 έως 10 Αυγούστου 2013 υπό την εποπτεία της Ελληνικής Οργανωτικής Επιτροπής που συγκροτείται από την Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία.

ΑΝΤΙΟ, ΣΥΝΤΡΟΦΕ!


ΑΝΤΙΟ, ΣΥΝΤΡΟΦΕ!
Πόπη Διαμαντάκου
Τα Νέα , 28/1/2012
Ηταν στις 24 Δεκεμβρίου του 1991, όταν ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ηγέτης της ΕΣΣΔ, που τον θαύμασε η Δύση για τη μεταρρυθμιστική του ικανότητα, ανακοίνωσε στους πολίτες της χώρας του την αποχώρησή του από τα καθήκοντά του και τη διάλυση εν τέλει του παλαιού σοβιετικού μπλοκ. Ηταν η κατάληξη από την πολιτική φθορά και τις συνέπειες της πτώσης του Τείχους το 1989. Κάπως έτσι μπήκε τελεία στο κομμουνιστικό καθεστώς των 74 χρόνων, που είχε σφραγίσει την πορεία, τις αντιλήψεις και τις συνειδήσεις ενός ολόκληρου κόσμου.
Είκοσι χρόνια ύστερα από εκείνη τη στιγμή έρχεται το ντοκιμαντέρ «Adieu camarades!» για να αφηγηθεί σε έξι επεισόδια την αγωνία του τέλους αυτής της ιστορικής εποχής.
Γαλλογερμανικής παραγωγής, σε σενάριο του γάλλου δοκιμιογράφου Ζαν-Φρανσουά Κολοζιμό και του ούγγρου συγγραφέα Γκιόργκι Νταλός, σκηνοθετημένο από τον Ρώσο Αντρέι Νεκράσοφ - στρατευμένο στον χώρο που αντιπολιτεύεται σήμερα τον Πούτιν -, με γυρίσματα σε 12 χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης, ξεκίνησε από προχθές να προβάλλεται στο κανάλι Arte (οι διαθέτοντες δορυφορικά πιάτα έχουν πρόσβαση και συστήνουμε να μην το χάσουν). Συνδυάζει ιδανικά τις μικρές προσωπικές μαρτυρίες με τη μεγάλη, συλλογική, παγκόσμια ιστορία, όπως διαμορφώθηκε από τον θρίαμβο ως το τέλος όχι ενός πολιτικού καθεστώτος, που είχε εκφυλιστεί έτσι κι αλλιώς, αλλά ενός μεγάλου, παγκόσμιου ονείρου.
Περίπου 50 πρόσωπα παρελαύνουν από τον φακό και αφηγούνται το καθένα από τη δική του οπτική και τον δικό του ρόλο την ιστορία εκείνων των ημερών του τέλους. Και πέρα από τον σοβιετικό αυταρχισμό και τα ψέματα του καθεστώτος, ο κομμουνισμός υπήρξε μια ολόκληρη ευρωπαϊκή κουλτούρα, ένας τρόπος ζωής που χάθηκε από τον πολιτικό εκφυλισμό του. Ο θεατής του ντοκιμαντέρ διακρίνει μια πινελιά νοσταλγίας του σκηνοθέτη ακριβώς γι' αυτή την κουλτούρα των μεγάλων ιδανικών και αξιών, που την παρέσυραν οι σοβιετικές φρικωδίες για να σβήσει μαζί τους.
Η σειρά κυκλοφορεί ήδη σε δύο DVD, αλλά έχει διαμορφωθεί και ένα έξοχο ιντεράκτιβ site (Arte.TV/camarades) σε πέντε διαφορετικές γλώσσες, όπου ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει ένα ταξίδι στο πρώην ανατολικό μπλοκ μέσα από μια σειρά έξοχων καρτ ποστάλ, τα οποία μια τριανταριά πρόσωπα έστελναν ο ένας στον άλλον μεταξύ του 1975 και του 1991. Χάρη σε ένα πλούσιο υλικό προσωπικών αρχείων που έχουν αξιοποιηθεί στο site ο επισκέπτης μπορεί να «ζήσει» για λίγο την εσωτερική ατμόσφαιρα αυτής της μεγάλης ουτοπίας του 20ού αιώνα ώς το συγκλονιστικό της φινάλε.


ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΔΥΟ ΠΡΩΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ 
ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

«Adieu, camarades!» - videos.arte.tv

GAULEITER UEBER ALLES!

"Εκχώρηση δημοσιονομικών αρμοδιοτήτων
από την Ελλάδα σε ευρωπαίο επίτροπο ζητά η Γερμανία!"


ΕΜΠΡΟΣ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!

-Το ΄μαθες; Αθώωσαν τον χουντικό εύελπη Φαραντάτο!
-Ποιον Φαραντάτο;
-Αυτόν που είχε υποχρεώσει άλλους ευέλπηδες
να τραγουδήσουν  τον ύμνο της Χούντας, στην επέτειο
της 21ης Απριλίου.
- Τι τα θες; Κόρακας δε βγάζει κοράκου μάτι.
Όλοι οι χουντικοί γύφτοι εκεί μέσα μια γενιά είναι...
-Τώρα το μόνο που απομένει είναι να κάνει
και ένα πραξικόπημα, για να έρθει στα ίσα του
το παιδί για την ψυχική ταλαιπωρία που υπέστη.

ΤΟ ΕΥΛΑΒΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΤΟΥ...

-Μην ξεχάσετε , τέκνα μου, να προμηθευτείτε  σήμερα
την εφημερίδα "Δημοκρατία", αυτό το ευλαβικόν
έντυπον. Προσφέρει ένα  σιντί με την λειτουργίαν
του μακαριστού μας αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.
-Θα την πάρουμε , παπά μου, θα την πάρουμε!
- Την επόμενην δε  εβδομάδα το χριστιανικόν
αυτό φύλλον θα προσφέρει τεμάχια του ιερού του λειψάνου!
-Μπορούμε να κάνουμε προκράτηση φύλλων, παπά μου;
-Μονον οι συνδρομηταί, τέκνον μου...

Μήπως υπάρχει κανένα κοκαλάκι 
της παρθενομάρτυρος Κλεονίκης , παιδιά;

ΝΕΟΣ ΟΝΟΜΑΤΙ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ



ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΜΕΝΤΗ ΜΠΟΣΤΑΝΤΖΟΓΛΟΥ
ΚΑΙ ΔΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΜΠΟΣΤ
Νέος ονόματι Αριστοφάνης
- ματέα η ζωή, τι να κάνης-
μη ευρίσκων δουλειά
αποφασίζη να πουλί πουλιά.
*
Αναχωρών ωρών ασυνήθων
προσέφερε παχυτάτων ορνίθων
διαλαλών αφτάς διά ζώσης,
πολάκις τας έδιδε κε με δόσεις.
*
Διασχίζων χωριά και πόλεις,
έρχετε, έλεγον, ο πτηνοπόλης.
Κερδίζων κατ' αρχάς αρκετά
αλ΄είχε τραβήγματα μετά.
*

Βραδύγλοσος ων εκ γενετής,
ήτο περίπου τριακονταετείς
δισκολεβόμενος να πη κότας
αφτός επρόφερε κοκότας.
*
Αφίνων αφτάς εις τον ορνιθών
τον παρηκολούθη το τμήμα Ηθών.
Πλησιάζων νέους πελάτας
έχω έλεγεν κοκότας αφράτας.
*
Αφτός πλησίαζε εις τα ώτα
λέγων: Ενδιαφέρεσθε διά κοκότα;
Ενδιαφερόμεθα έλαγαν πολλοί
δίδοντες μικρά προκαταβολή.
*
Εις ένα δημόσιο χώρο
τον πιάνουν τότε επαφτοφόρο
-Γιατί; φωνάζη εκείνος τότες
Η εργασία μου είναι κοκότες.
*
Αφού , του λέγουν, το παραδέχεσε
είνε αίσχος που το ανέχεσε
-Μήπος είμεθα προδοτών;
Προσφέρομε τιμίως των κοκοτών.
*
Τον πηγένουν στο δικαστύριον
η ιππόθεσις καλίπτετε με μειστήριον.
Ο πρόεδρος αφστηρώς είνε ρωτών
-Τι γνορίζης περί κοκοτών;

*
Αφτός διηγήτε την ζοή του
κρατών το πλήθος την αναπνοή του
- Δεν καπνίζομαι , ούτε είμεθα πότες
ξυπνάμε και πιππίπτομε με τις κότες.
*
Ο Πρόεδρος βλέπων του ψέματος
είσθε του λέγη εκτός θέματος
-Άσε κατά μέρος τις κότες
εγώ σερωτώ διά κοκότες.
*
-Διά κοκότες, είπα, λέγει
πίπτη κάτοθεν κε κλέγει
Τι είνε αφτά τα πράγματα!
Έτσι εφαρμόζουμε τα Συντάγματα;
*
Ο νομοθέτης νομίζω λέγει
ο καθείς το επάνκελμά του να διαλέγη
κι αποφάσισα δίδων κοκότες
βγάζων το ψωμί μου πότες-πότες.
*
Αι κοκότε που προσφέρω εγώ,
έχουν εις τα οπίσθια αβγογό
θέτοντες τον δάκτυλον οπίσω
μόνον έτσι δύναμαι να σας πείσο.
*
Ο Πρόεδρος ασεβή τον χαρακτηρίζη
κε 5 έτη του καταλογίζη,
διότι παρεδέχθη με γλώσαν ωμή
ότι κε η γριά κοκότα έχη το ζουμί.
*
Έτσι ερίφθη εις τη φυλακή
από μία ατυχία κακή.
Κε είπε κλέων ο Αριστοφάνης
- είμαι θιθίμα δικαστικής πλαπλάνης.

ΓΥΜΝΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

Alessandro Bersani: " Nuvole Nude "

Ένα ταξίδι στο εναέριο και το ανθρώπινο τοπίο.
Γυναικεία κορμιά ιδωμένα ως τοπία.
Ο φακός του σπουδαίου φωτογράφου ταξιδεύει
στο γυναικείο κορμί  και στη φύση,
αιχμαλωτίζοντας αισθαντικότατες στιγμές.
ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ...

ΣΑΝ ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΡΑΓΜΕΝΟ ΝΕΡΟ

 ΣΤΙΣ  ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ
Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ
ΓΕΦΥΡΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΡΑΓΜΕΝΟ ΝΕΡΟ,
ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ,
ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΜΕ  ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ  ΕΝΑ ΔΙΧΤΥ
ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ  ΣΚΛΗΡΑ ΔΟΚΙΜΑΖΟΜΕΝΟΥΣ...



When you're weary
Feeling small
When tears are in your eyes
I will dry them all


I'm on your side
When times get rough
And friends just can't be found
Like a bridge over troubled water
I will lay me down
Like a bridge over troubled water
I will lay me down


When you're down and out
When you're on the street
When evening falls so hard
I will comfort you
I'll take your part
When darkness comes
And pain is all around
Like a bridge over troubled water
I will lay me down
Like a bridge over troubled water
I will lay me down


Sail on Silver Girl,
Sail on by
Your time has come to shine
All your dreams are on their way


See how they shine
If you need a friend
I'm sailing right behind
Like a bridge over troubled water
I will ease your mind
Like a bridge over troubled water
I will ease your mind

ΕΞΗΓΗΣΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟ ΜΟΥ ΟΤΙ ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΣΥΜΠΡΑΞΩ...



 
«Επαναστατική» αεργία ενόψει
 
Tου Πασχου Μανδραβελη
Η Καθημερινή, 27/1/2012
 

Εχουμε γράψει επανειλημμένως πως το βασικό πρόβλημα της Ελλάδος είναι ότι όλοι θέλουν να σώσουν τον κόσμο, τη χώρα -ή ό, τι τέλος πάντων τους βρίσκεται πρόχειρο- αλλά κανένας δεν θέλει να κάνει τη δουλειά του. Η καλύτερη επιβεβαίωση αυτού του αφορισμού είναι η επιστολή που εστάλη από τον «Υπεύθυνο Μηχανοργάνωσης της Επιτροπής Ερευνών» του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Απευθύνεται στον προϊστάμενο της Επιτροπής Ερευνών του ίδιου πανεπιστημίου και κοινοποιείται στον αντιπρύτανη Βασίλειο Μποντόζογλου και στην πανεπιστημιακή κοινότητα του ίδιου πανεπιστημίου.

Στην επιστολή αναφέρεται: «Σήμερα μου ζητήθηκε από τον Προϊστάμενό μου να προετοιμάσω και να παραδώσω 8 φορητούς Η/Υ (4 για Βόλο και 4 για Λάρισα), προκειμένου να χρησιμοποιηθούν στις εκλογές για την ανάδειξη Συμβουλίου στο πλαίσιο προφανώς του νόμου 4009/2011. Εξήγησα στον Προϊστάμενό μου ότι για πολιτικούς λόγους αλλά και για να διαφυλάξω την αξιοπρέπειά μου σαν ενεργός πολίτης κι εργαζόμενος στο Πανεπιστήμιο για πάνω από 16 χρόνια, δηλώνω ότι ΑΡΝΟΥΜΑΙ να συμπράξω με οποιοδήποτε τρόπο στην εφαρμογή αυτού του επαίσχυντου νόμου και μάλιστα θα αγωνιστώ για τη ματαίωσή του... Δεν διεκδικώ το αλάθητο, έχω όμως ήσυχη τη συνείδησή μου ότι αυτή τη στιγμή πράττω το σωστό».

Φυσικά κανείς δεν απαγορεύει σ' αυτόν τον διοικητικό υπάλληλο του πανεπιστημίου να παλέψει για τη «ματαίωση», όπως ο ίδιος γράφει, όποιου νόμου δεν γουστάρει. Κάθε λίγο και λιγάκι έχουμε νόμιμες πορείες και παράνομες καταλήψεις για τη «ματαίωση» όλων των νόμων. Στην περίπτωση όμως αυτή εγείρονται κάποια ερωτήματα. Εντάξει! Στην Ελλάδα είσαι ό, τι δηλώσεις, αλλά ισχύει και ότι μπορείς να κάνεις ό, τι θες αρκεί να δηλώσεις κάποιον -κατά την άποψή σου- ανώτερο σκοπό; Δεν αμφισβητούμε τις επαναστατικές προθέσεις του υπεύθυνου μηχανοργάνωσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, αλλά πώς μπορούμε να τον ξεχωρίσουμε από ένα κοινό λουφαδόρο, ο οποίος βαριέται τη δουλειά του και βρίσκει μια επαναστατική δικαιολογία για να μην την κάνει; Αρκεί η δήλωση των επαναστατικών προθέσεων; Δηλαδή, υπάρχει πληθώρα εφοριακών που δεν διεκπεραιώνουν τις φορολογικές υποθέσεις, με αποτέλεσμα να φουντώνει η φοροδιαφυγή. Αν ερωτηθούν γιατί δεν κάνουν τη δουλειά τους, μπορούν να επικαλεστούν τη διαφωνία τους με τη φορολογική κλίμακα ή με το ύψος του αφορολόγητου; Κι αν κάποιοι εργαζόμενοι (στον ιδιωτικό τομέα, φυσικά) δηλώσουν ότι είναι κατά του καπιταλισμού εν γένει -τι πιο επαναστατικό από αυτό; - μπορούν να μην πηγαίνουν στη δουλειά τους και να πληρώνονται;

Εχουμε παρεξηγήσει πολλά πράγματα σ' αυτή τη χώρα, με πρώτο το «δίκιο του αγώνα». Ολοι μπορούν να κάνουν ό, τι θέλουν αρκεί να δηλώσουν ότι αγωνίζονται για κάτι. Προσοχή: ο κανόνας ισχύει μόνο αν αυτό το «κάτι» έχει αριστερές ευλογίες.

Το τελευταίο ερώτημα έχει να κάνει με την πρυτανεία του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Θα κάνουν κάτι για την υπόθεση ή μήπως να γενικεύσουμε τον κανόνα της άρνησης εργασίας σε όλη τη χώρα; Φαντάζομαι ότι σε κάθε κλάδο και σε κάθε επιχείρηση, όλοι με κάτι θα διαφωνούν κι αν δεν διαφωνούν κάτι θα βρουν προκειμένου να μη δουλεύουν.

Παρασκευή, Ιανουαρίου 27, 2012

ΜΕ ΛΕΝΕ ΚΥΡΙΟ ΤΟΜΣΕΝ

Αγανακτείτε με τα μέτρα που γουστάρω κι επιβάλλω,
η τύχη σας όμως εξαρτάται από την τζίφρα που θα βάλω,
ανώτερος υπάλληλος  του ΔΝΤ , με λένε  Κύριο Τόμσεν,
στα τέτοια μου αν δε σας αρέσω , εγώ ανήκω στους τοπ Μεν!

ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΑ ΕΡΓΑ

Wilfred Owen 
(1893 – 1918)

Anthem for Doomed Youth


What passing-bells for these who die as cattle?
Only the monstrous anger of the guns.
Only the stuttering rifles' rapid rattle
Can patter out their hasty orisons.
No mockeries now for them; no prayers nor bells;
Nor any voice of mourning save the choirs, –
The shrill, demented choirs of wailing shells;
And bugles calling for them from sad shires.
What candles may be held to speed them all?
Not in the hands of boys but in their eyes
Shall shine the holy glimmers of goodbyes.
The pallor of girls' brows shall be their pall;
Their flowers the tenderness of patient minds,
And each slow dusk a drawing-down of blinds.
**************************************

Πολεμικό ρέκβιεμ - Βικιπαίδεια

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΙ...

International Herald Tribune 
JACK EWING , World leaders at Davos now operate in a new atmosphere of popular discontent and economic turmoil in which even democracies have been shaken and disillusioned......
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ Across the World, Leaders Brace for Discontent and Upheaval
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 
[H Καθημερινή, 27-1-2012]
                               Αγανακτισμένοι και εξεγέρσεις            προβληματίζουν το Νταβός  

Οι διαδηλωτές σε Μόσχα και Κάιρο συρρέουν σε πλατείες και ζητούν αντιπροσωπευτική δημοκρατία για τις χώρες τους. Ωστόσο στους δρόμους της Μαδρίτης, της Νέας Υόρκης ή της Αθήνας, της πόλης που μας έδωσε την ίδια τη λέξη δημοκρατία, η δυσφορία είναι σχεδόν εξίσου αχαλίνωτη.


Τα συμπεράσματα είναι πως οι ηγέτες ανά τον κόσμο δεν έχουν ανταποκριθεί στις προσδοκίες των πολιτών τους και πως το Facebook και το Twitter δίνουν στα πλήθη τη δυνατότητα να συσπειρωθούν για να το διακηρύξουν. Η εικόνα δεν είναι ευχάριστη για τους 40 επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων που παρευρίσκονται στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, είτε πρόκειται για εκλεγμένους ηγέτες όπως η Αγκελα Μέρκελ της Γερμανίας είτε για δικτάτορες όπως ο πρωθυπουργός της Αιθιοπίας Μέλες Ζενεάουι.


Το σύγχρονο ’89


Από την οπτική γωνία της προόδου για την ανθρωπότητα, η εικόνα είναι σύνθετη. Σε στυγνούς στατιστικούς όρους, η δημοκρατία έχασε έδαφος το περασμένο έτος, σύμφωνα με την οργάνωση υπεράσπισης των ελευθεριών Freedom House. Η οργάνωση κατέγραψε 12 χώρες στις οποίες σημειώθηκε πρόοδος στην κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού και 26 άλλες στις οποίες υποχώρησαν οι πολιτικές ελευθερίες. Ο αντιπρόεδρος του ερευνητικού τομέα της, Αρτς Πάντιγκτον, επιμένει πως ήταν μια καλή χρονιά για τη δημοκρατία χάρη στις εξεγέρσεις της Αραβικής Ανοιξης στην Αίγυπτο, την Τυνησία και τις χώρες της Μέσης Ανατολής. Οπως τονίζει, «βλέπουμε τις εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο ως ένα είδος μεταβατικής διαδικασίας που δεν διαφέρει από εκείνες του 1989 και του 1991, οπότε κατέρρευσε η Σοβιετική Ενωση».


Κανείς δεν μπορεί, όμως, να προβλέψει με σιγουριά τι είδους κοινωνίες θα αναδυθούν από τις ταραχές. Η ανωτερότητα της αμερικανικής και της ευρωπαϊκής δημοκρατίας δεν είναι πλέον τόσο προφανής. Στις ΗΠΑ η εμπιστοσύνη του κόσμου στο Κογκρέσο βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα. Η κρίση χρέους της Ευρωζώνης παρατείνεται καθώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες φιλονικούν ατέρμονα για τον τρόπο αντιμετώπισής της. Ο ισχυρότερος ηγέτης στην Ευρώπη είναι ίσως ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, που διορίσθηκε από πολιτικούς αλλά δεν μπορεί να απολυθεί και δεν υπόκειται σε πολιτικό έλεγχο. Σε μια πόλη γεμάτη τράπεζες, στη Φρανκφούρτη, το κίνημα των «Αγανακτισμένων» επέλεξε το προαύλιο της ΕΚΤ για να στήσει τις σκηνές του. Οι συμμετέχοντες δήλωσαν πως διαμαρτύρονταν για την έλλειψη δημοκρατικού ελέγχου επί της ΕΚΤ. Στο μεταξύ η Ελλάδα και η Ιταλία κυβερνώνται από μη εκλεγμένους τεχνοκράτες, των οποίων η επιλογή καθορίστηκε σε μεγάλο βαθμό από τη Γερμανία.


Οι άνθρωποι είναι κουρασμένοι και απογοητευμένοι ανεξάρτητα από το πού ζουν. Κλυδωνίζονται ακόμη και οι πυλώνες της καθεστηκυίας τάξης. Ο Κλάους Σουάμπ, πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, του οποίου η ετήσια συνάντηση στο Νταβός χρηματοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από τις επιχειρήσεις, μίλησε σαν να ήταν έτοιμος να στήσει τη σκηνή του μαζί με τους «Αγανακτισμένους». «Ο καπιταλισμός στην παρούσα μορφή του δεν ταιριάζει πλέον στον κόσμο που μας περιβάλλει», δήλωσε ο κ. Σουάμπ την περασμένη εβδομάδα και προσέθεσε: «Δεν κατορθώσαμε να αντλήσουμε διδάγματα από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2009». Σε πολλά μέρη, η σχέση ανάμεσα στη δημοκρατία και την οικονομική ανάπτυξη δεν φαίνεται πλέον σταθερή. Ορισμένες από τις πλέον δυναμικές οικονομίες βρίσκονται σε χώρες όπως η Κίνα και το Βιετνάμ, οι οποίες φυλακίζουν τους διαδηλωτές ενώ οι ηγέτες τους έχουν επιλεγεί από μια κλίκα.


Εύθραυστη η δημοκρατία


Οι ηγέτες της Κίνας και της Ρωσίας δεν νιώθουν, πάντως, άνετα. Γνωρίζουν πως στις χώρες τους υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια και παρακολουθούν τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή με έντονη ανησυχία. Δεν μπορούν πλέον να ισχυρισθούν πως οι εξεγέρσεις σε χώρες όπως η Λιβύη οργανώθηκαν από ξένους παράγοντες. Η Ουγγαρία καταδεικνύει πόσο εύθραυστη μπορεί να είναι η δημοκρατία στην κεντρική Ευρώπη. Σύμβολο της αντίστασης κατά της σοβιετικής κυριαρχίας μετά την εξέγερση του 1956, η Ουγγαρία ήταν μια από τις πρώην κομμουνιστικές χώρες που προσεχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Τώρα ο πρωθυπουργός, Βίκτορ Ορμπαν, κατηγορείται ότι εκμεταλλεύθηκε τη συντριπτική πλειοψηφία του στο Κοινοβούλιο για να λογοκρίνει κάθε κριτική στα ΜΜΕ, να αποδυναμώσει οποιοδήποτε αντίπαλο κέντρο εξουσίας και να διαιωνίσει την κυριαρχία του κόμματός του αναθεωρώντας το Σύνταγμα της χώρας.


Οι δημοκρατικές ελευθερίες έχουν, άλλωστε, διαβρωθεί σε χώρες τόσο διαφορετικές μεταξύ τους όσο η Νότια Αφρική, η Τουρκία και η Ουκρανία. Ωστόσο, εκείνοι που καταγράφουν την ανισομερή διαδικασία του εκδημοκρατισμού επιμένουν πως δεν χρειάζεται ιδιαίτερη απαισιοδοξία. Η θεμελιώδης ιδέα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατικής διακυβέρνησης παραμένει ισχυρή και δεν έχει εμφανισθεί κανένα εναλλακτικό μοντέλο.