Παρασκευή, Αυγούστου 19, 2011

ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΟΣ

Ηράσθην πλουτών, Σωσίκρατες'  αλλά πένης ων
ουκέτ' εράς' λιμός φάρμακον οίον έχει.
η δε πάρος σε καλεύσα μύρον και τερπνόν Άδωνιν
Μηνοφίλα, νυν σου τούνομα πυνθάνεται,
"Τις πόθεν εις ανδρών, πόθι τοι πτόλις;" ή μόλις έγνως
τούτ' έπος , ως ουδείς ουδέν έχοντι φίλος.


Μάρκος Αργεντάριος*, Παλατινή Βιβλιοθήκη, V 113.

*Marcus Argentarius (=Αργυραμοιβός): ποιητής και πιθανόν ρήτορας που έζησε στα μέσα του πρώτου αιώνα προ Χριστού. Τριάντα πέντε ερωτικά του ποιήματα διασώζονται στην Ελληνική Ανθολογία (Παλατινή Βιβλιοθήκη).


Σ’  αγαπούσαν , Σωσικράτη, όσο ήσουν πλούσιος.  Τώρα όμως που είσαι φτωχός ,
ξέμεινες  κι από έρωτα.  Για φάρμακό σου έχεις  πια την πείνα.
Εσένα που παλιότερα η Μηνοφίλη αποκαλούσε «γλυκούλη»
και « αγαπημένο» της «Άδωνη», τώρα δε θυμάται ούτε τ ’ όνομά σου! 
«Ποιος είσαι, καλέ , εσύ κι από ποια πόλη μας ήρθες;». 
Αργά κατάλαβες την αξία  του γνωμικού
« Κανείς δεν είναι φίλος  εκεινού  που δεν έχει μία!».


[Απόδοση: Gerontakos]

Δεν υπάρχουν σχόλια: