Τρίτη, Μαρτίου 30, 2010

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΑΝΑ ΜΑΣ!


«Διεκδικούμε την αλάνα μας!»


Τελείωσαν τα μαθήματά τους. Απογευματάκι και βγήκαν έξω να παίξουν. Ο Χρήστος φέρνει την μπάλα. Σε λίγο έχουν κατέβει και οι άλλοι. Ο Βλαντ, η Αλεξάνδρα, η Χρύσα και τα άλλα παιδιά. Και αρχίζει το παιχνίδι. Για την ακρίβεια, δεν προλαβαίνει να αρχίσει και ανοίγει η πρώτη πόρτα: «Πάλι εδώ είστε;». Και η δεύτερη: «Αν σας ξαναπιάσω εδώ, χαθήκατε». Και η τρίτη: «Εξαφανιστείτε από εδώ παλιόπαιδα». Τα παιδιά δεν το βάζουν κάτω. Αποφασίζουν να διεκδικήσουν το παιχνίδι τους. Από αυτό το σημείο και τη γειτονιά της Πάτρας, αρχίζει και η ταινία. «Τα παιδία δεν παίζει». «Η ιδέα μάς ήρθε εκεί που παίζαμε στην πιλοτή. Και δεν μας άφηναν, μας κυνηγούσαν. Ώς και με μαχαίρια μας κυνήγησαν. Κάτι γυναίκες απειλούσαν ότι θα φωνάξουν την Αστυνομία» λέει στα Νέα (29/3/2010) η Αλεξάνδρα.

Τότε τα παιδιά σκέφτηκαν πως είχαν το δίκιο με το μέρος τους- το δικαίωμα στο παιχνίδι- και θα διεκδικούσαν τον χώρο τους για να παίξουν. Θα μπορούσε ο δήμαρχος να κάνει κάτι, σκέφτηκαν. «Ο δήμαρχος στην αρχή απέφευγε να μας απαντήσει», λένε. «Να ξαναδοκιμάσουμε», είπαν τα παιδιά. Και ξαναδοκίμασαν. Ώσπου τα κατάφεραν. Στην περιοχή κάτω από τον Άγιο Αλέξιο, στο παλιό λούνα παρκ, κέρδισαν την αλάνα τους. Και όχι μόνο την αλάνα τους, κέρδισαν και μια ταινία-ντοκιμαντέρ, καθώς όλη αυτήν την περιπέτεια την κατέγραψε η κάμερα της 28χρονης Αγγέλης Ανδρικοπούλου και του 36χρονου Αργύρη Τσεπελίκα.

Ο Χρήστος, 10 ετών, είναι ο... βετεράνος του σινεμά στην παρέα. Έχει παίξει και σε μια ακόμη μικρού μήκους ταινία της Αγγέλης. «Δεν το περιμέναμε ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε», λέει. «Όταν το έλεγα στους συμμαθητές μου δεν με πίστευαν, ώσπου είδαν την ταινία. Τώρα θα μας φτιάξει ο δήμαρχος το γήπεδο και θα παίζουμε. Με χορτάρι αληθινό». Η Αλεξάνδρα, που είναι 13 ετών και πηγαίνει στην Α΄ Γυμνασίου, στο 1ο Γυμνάσιο της Πάτρας, έχει βγάλει το συμπέρασμα: «Με επιμονή και υπομονή τα καταφέρνεις». Ήταν τόσο έντονη η εμπειρία, που μάλλον θα το θυμάται σε όλη τη ζωή της.

Η Χρύσα είναι 15 ετών, μαθήτρια του 6ου Λυκείου Πάτρας. Εκτιμά πολύ αυτό που πέτυχαν. «Θυμάμαι τα γυρίσματα που κάναμε στο σπίτι. Και λέγαμε πως η ζωή ενός εφήβου έχει πάρα πολλές ώρες στο Ίντερνετ. Υπάρχει ανάγκη, περισσότερο από ποτέ, να βγούμε έξω και να παίξουμε». Της αρέσει το μπάσκετ. Και το να βγει έξω είναι ένα βήμα προς τα εκεί και στην ποιότητα της υπόλοιπης ζωής της.

«Η ιδέα για το ντοκιμαντέρ γεννήθηκε καθώς παρακολουθούσα τα παιδιά, τον αδελφό μου Χρήστο και τους φίλους του, να παίζουν έξω» λέει η σκηνοθέτις Άγγελη Ανδρικοπούλου. «Και το συζητούσα με τον φίλο μου (τον Αργύρη) πόσο ωραία και αρμονικά παίζουν παιδιά από διαφορετικές χώρες, από την Αλβανία και την Ουκρανία και από αλλού και το μόνο για το οποίο μάλωναν ήταν για το ποιος παίζει καλύτερα μπάλα... Έτσι αρχίσαμε τα γυρίσματα δειλά δειλά, κουβεντιάζοντας με τα παιδιά και κρατώντας τούς διαλόγους τους για την ταινία».
e-paideia.net


Δεν υπάρχουν σχόλια: