Πέμπτη, Μαΐου 29, 2008

29/5/1453



Θρήνος, κλαυθμός και οδυρμός και στεναγμός και λύπη,
θλίψις απαραμύθητος έπεσεν τοις Ρωμαίοις.
Εχάσασιν το σπίτι τους, την Πόλιν την αγία,
το θάρρος και το καύχημα και την απαντοχή τους.
[..........................................................................]

Πώς έχω μάτια και θωρώ! Πώς έχω φως και βλέπω!
Πώς έχω νουν και πορπατώ στον άτυχον τον κόσμον!
Θωρώ , οι Τούρκοι 'νέβησαν εις την αγίαν Πόλιν
και τώρα αφανίζουσιν εμέ και τον λαόν μου.

Από το Ανακάλημα (= θρήνος) της Κωνσταντινόπολης,
δεύτερο μισό του 15ου αιώνα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: